Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Het verhaal Angry Bitch

In een klein dorpje in de Betuwe woonde Pieter. Hij groeide op in de ijzerwinkel van zijn Vader Piet. Hij was trots op zijn vader. Piet kende iedere klant, was altijd hoffelijk en hield rekening met ieders budget. Klanten liepen met hem weg. Ook de spullen namen zij zo mee. Ze hielden het dan in de lucht en riepen: je weet voor wie het is hé.  Piet pakte dan een dikke map, en schreef de spullen op de lat.

 

Als de maand om was schreef de vrouw van Piet de rekeningen. Op een avond kon Pieter niet slapen, zachtjes sloop hij naar beneden en keek door de kier van de deur. Daar zag hij zijn vader met de handen in het haar. Naast hem lag een blauwe envelop. Zijn moeder keek ook al zo bezorgd.  We kunnen dit nooit op tijd betalen zei Piet. Ze keken elkaar aan, toen zei de vrouw van Piet. Morgen schrijf ik alle klanten een brief. Want we hebben wel geld, maar het staat niet op onze rekening.

niet op rekening

Zo gezegd zo gedaan. Toen kwamen er heel veel klanten, ze zeiden: Je vertrouwt me toch wel Piet, of ik ben toch je beste klant en sommigen hadden de rekening zelfs nooit gehad. En zo gebeurde het dat Piet soms een jaar op zijn geld moest wachten. Het gebeurde zelfs dat bedrijven een andere naam kregen waardoor Piet zijn geld helemaal niet meer kreeg.

Toen Pieter 18 werd begon hij ook een zaak. Hij leverde net als zijn vader ijzerwaren en gereedschappen. Zijn vriendin Annelies maakte de rekeningen daarop stond – strikt 30 dagen. Ook zij kreeg telefoontjes en mailtjes en Piet hoorde dezelfde dingen die ze ook tegen zijn moeder gezegd hadden.

Er was iets heel bijzonder aan de hand merkte hij. Zodra je op een papier; factuur of rekening schrijft raakt de postbode in de war, raken mensen vergeetachtig of gaan ze twijfelen aan je vertrouwen.

Zijn vrouw die enorm spontaan en vrolijk was veranderde hierdoor in een angry bitch. De sfeer in het bedrijf ging achteruit. De klanten die anders met plezier kochten vonden het niet meer fijn. En ook Pieter kreeg blauwe enveloppen.

Annelies kon steeds slechter slapen, en moest met kunst en vliegwerk de touwtjes aan elkaar knopen. Toen kreeg Pieter een déjà vu. Wat is dit toch, dit heb ik eerder gezien! Hij zei tegen Annelies je loopt hier rond als een angry bitch. Ik lanceer jouw met een grote boog het bedrijf uit. Ik doe enorm mijn best voor jouw riep zij uit!  Toen kreeg Pieter enorm medelijden. Jij doet ontzettend je best, maar betalen op rekening is niet ons ding! Samen kregen zij een geniaal idee. Die incasso afdeling weg ermee.

Pieter kreeg daarna veel klanten aan de lijn, hij vertelde dol enthousiast hoe geweldig de sfeer binnen het bedrijf geworden is. Veel klanten gingen toen hetzelfde doen. Het werd zo populair dat er zelfs een spel naar vernoemd werd. Angry birds dat klonk iets vriendelijker.

En Annelies?  Zij kon nu vriendelijk klanten te woord staan met advies. En kreeg zelfs tijd om een balletje op de tennisbaan te slaan.

Nog steeds bellen er mensen, ja maar wij hebben een bedrijf, zijn wereldwijd of beursgenoteerd.

Zelfs daarvoor maken ze geen uitzondering. Pieter en Annelies genieten enorm van het ondernemen, het bedrijf is gezonder dan ooit. Harm in het magazijn doet bij iedere bestelling iets extra’s. Zo regelmatig worden klanten gewaardeerd met een kadootje, en het belangrijkste klanten zijn positiever dan ooit.

 

 

Toon opmerkingenSluiten

Laat een bericht achter